Zupełnie przypadkowo trafiłem ostatnio na grę, której nie znałem z dzieciństwa, chociaż jest niewiele młodsza ode mnie. Jak to często bywa, siedziałem z wieczora i klikałem w różne tytuły gier w emulatorze. Znalazłem tym sposobem grę Jeepers Creepers
on Dlaczego na Atari nie było Dizzy’ego?: “Takie malutkie sprostowanko dotyczące sprajta głównego bohatera we Włóczykiju — „Dizzy Goes Raving” to nieoficjalna, robiona w edytorze gier, szerzej…”
on To jest już koniec…: “Bardzo dziękuję za te słowa. To naprawdę miłe, co napisałeś. Twórczość to bardzo duże słowo jak na to, co robiłem…”
on To jest już koniec…: “Szkoda, że kończysz prowadzenie tej stronki. Nie wchodziłem tutaj może zbyt często, ale jak już przywędrowałem, to czytałem wszystko co…”
on Commodore 64 to dziś narzędzie tortur: “Oj tam, bez przesady 🙂 W dzisiejszych czasach Commodora można całkiem fajnie używać. Można kupić kasetę adapter i wgrywać gry…” on Obrażalscy programiści: “Zajrzałem tu przypadkiem, ale cieszę się bo ciekawy tekst. Dzięki! Pozdrawiam 🙂”