Od Atarynki do Bacha, od Komody do Beethovena, od Spectrumny do Chopina.
Co może mieć wspólnego malarz malujący ściany z baletem, albo facet sprzątający wielki dom z romantyzmem? Pośrednio może. Niżej to wyjaśnię.
Ostatnie komentarze
on Dlaczego na Atari nie było Dizzy’ego?: “Takie malutkie sprostowanko dotyczące sprajta głównego bohatera we Włóczykiju — „Dizzy Goes Raving” to nieoficjalna, robiona w edytorze gier, szerzej…”
on To jest już koniec…: “Bardzo dziękuję za te słowa. To naprawdę miłe, co napisałeś. Twórczość to bardzo duże słowo jak na to, co robiłem…”on To jest już koniec…: “Szkoda, że kończysz prowadzenie tej stronki. Nie wchodziłem tutaj może zbyt często, ale jak już przywędrowałem, to czytałem wszystko co…”
on Commodore 64 to dziś narzędzie tortur: “Oj tam, bez przesady 🙂 W dzisiejszych czasach Commodora można całkiem fajnie używać. Można kupić kasetę adapter i wgrywać gry…”