W latach osiemdziesiątych producenci gier nie cackali się z graczami, tylko wrzucali ich na głęboką wodę. Jedną z gier potwierdzających tę regułę jest Battle Chopper, który w 1987 trafił na automaty. Był konwertowany na kilka komputerów domowych z różnym skutkiem, … Czytaj dalej
To trzecia część artykułu. Przeczytaj najpierw drugą. Klony i inspiracje Defenderem Nie jest żadną nowością, że na każdej klasyce inni się wzorują. Klonów Defendera powstały niezliczone ilości, więc nie będę się na ich temat bardzo rozwodził. Ciekawszym tematem (bardzo obszernym … Czytaj dalej
To druga część artykułu. Przeczytaj najpierw pierwszą. I co było dalej? Jeszcze Was nie zanudziłem historią? 😉 Dzięki sporym zarobkom, firma się rozrosła. Zostało zatrudnionych więcej pracowników, którzy mieli tworzyć kolejne gry, co nie spodobało się Jarvis’owi i DeMar’owi. W … Czytaj dalej
Dziś przyszło mi się zmierzyć z prawdziwą klasyką klasyki. Klasyką przez wielkie K! Przymierzałem się do tego tematu już 2 lata temu, ale tymczasowo odpuściłem. Ostatnio, w artykule o Reptonie, zobowiązałem się jednak, że napiszę i słowa dotrzymam. Temat Defendera … Czytaj dalej
Jeśli myśleliście, że już w październiku nie przeczytacie nic nowego na tej stronie, to się grubo myliliście! Tym oto sposobem jest dziesiąty post tego miesiąca, co jest chyba rekordem ;). Ale nie piszę po to, żeby pobijać rekordy, lecz spieszę … Czytaj dalej
Ponieważ ostatnio wróciłem do Blue Maxa i pokazałem Wam jego zakończenie (w końcu nie każdy musiał je już widzieć), postanowiłem iść za ciosem i zająć się drugą częścią tej gry – Blue Max 2001. W tym przypadku sytuacja jest nieco … Czytaj dalej
W dzisiejszych czasach liczba kosmicznych strzelanek jest tak ogromna, że nikt nie widział wszystkich, które są. Chociaż niejedną z nich lubiłem i chętnie grałem, to jednak pierwowzór zawsze będzie niezastąpiony.
on Dlaczego na Atari nie było Dizzy’ego?: “Takie malutkie sprostowanko dotyczące sprajta głównego bohatera we Włóczykiju — „Dizzy Goes Raving” to nieoficjalna, robiona w edytorze gier, szerzej…”
on To jest już koniec…: “Bardzo dziękuję za te słowa. To naprawdę miłe, co napisałeś. Twórczość to bardzo duże słowo jak na to, co robiłem…”
on To jest już koniec…: “Szkoda, że kończysz prowadzenie tej stronki. Nie wchodziłem tutaj może zbyt często, ale jak już przywędrowałem, to czytałem wszystko co…”
on Commodore 64 to dziś narzędzie tortur: “Oj tam, bez przesady 🙂 W dzisiejszych czasach Commodora można całkiem fajnie używać. Można kupić kasetę adapter i wgrywać gry…” on Obrażalscy programiści: “Zajrzałem tu przypadkiem, ale cieszę się bo ciekawy tekst. Dzięki! Pozdrawiam 🙂”