Postanowiłem pokazać Wam moją ulubioną grę na Commodore 64. Nie miałem C64, ale miał mój serdeczny kolega w podstawówki, który pozwalał mi po szkole posiedzieć u siebie i pograć na swoim komputerze. Sam miałem wtedy Atari 800XL i jego C64 wydawał się fascynujący, bo były na niego inne gry niż ja miałem. Do tego szybko się wczytywały z kasety, czego mu wręcz zazdrościłem. Na szczęście potem dorobiłem się stacji dysków, a kolega nie. Za to miał też ZX Spectrum, ale to już inna historia.

Graliśmy w różne gry, ale jedną polubiłem najbardziej (w zasadzie dwie, z czego o drugiej kiedyś już pisałem) i bolało mnie, że nie mogę jej też mieć. Kolega grał w nią o wiele lepiej ode mnie, bo był już wytrenowany, a ja miałem szansę pograć w to tylko u niego. Gra była na swój sposób fascynująca. Można było polatać na miotle czarownicą, postrzelać, poskakać i popatrzeć na ładne widoczki kojarzące się z gumisiowym lasem. Gra nosi tytuł Cauldron i ma już dziś 35 lat.